کمیک واقع گرایانه و واقعیت کمیک گونه : یادداشت و برداشت از سریال Arrow

سریال Arrow یا پیکان محصول سال 2012 بر اساس یکی از مشهورترین داستانهای کمیک استریپ کمپانیDC ساخته شده است . سریال داستان الیور کوئین ، پسر خوشگذران یک میلیونر شهر فرضی استارلینگ سیتی میباشد که بر اثر حادثه ای سر از جزیره ای متروک در میاورد که این جزیره و حوادث آن موجب تحول روحی و جسمی الیور میشود .  بعد از پنج سال الیور به استارلینگ سیتی بر میگردد ، ولی او دیگر شخص جدیدی شده که در پی جبران اشتباهات گذشته اش سعی در نجات شهر دارد . کاراکتر های متعددی در طول فصول مختلف به سریال اضافه می شوند که هیچکدام از لحاظ شخصیتی با یکدیگر همپوشانی ندارند و به عبارتی شخصیت ها را با خصوصیات و صفات تکراری بسیار کم میبینیم . سریال با بازی خوب استفن امل کانادایی در نقش اولیور کوئین در فضایی کمیک گونه ولی واقعی و زیبا ، بسیار هیجان انگیز از آب درامده و علاوه بر آن دارای ریتم تندی نیز  میباشد و البته به نظر من همانند تمام شخصیت های سوپر قهرمان DC بسیار جذاب تر از شخصیت های مارول ( البته بجز شخصیت های کمیک مامورین شیلد )  با مخاطب ارتباط برقرار می کند . اولیور کوئین در فراز و نشیب شخصیتی در سریال خیلی زود به ثبات میرسد ولی در هر اپیزود با فلاشبکی به رویدادها و وقایع  5 سال غیبت اولیور بیننده را به دو فضای متفاوت ولی مرتبط با داستان در هر اپیزود میبرد و در اینکار پس از فلاش بک های سریال "شخص مورد نظر"  یکی از خوش ساخت ترین انقطاع های زمانی را به تصویر می کشد . اضافه شدن سخصیت" فلش" در چند اپیزود بسیارمرتبط با ریتم و داستان ،هماهنگ شده و سریال سرشار از غافلگیری هایی است که نه تنهاتو ذوق بیننده نمی زند بلکه از هیجانات فیلم های سینمایی قهرمان محور نیز پیشی میگیرد . سریال همچنین دارای نکات فلسفی است و همچنین توام با فیلمبرداری و جلوه های ویژه کم نقصی میباشد . در مجموع این سریال خوش ساخت و جاذب ،  کمیکی واقع گرا و "دی سی" گونه را برای همه نوع مخاطب به ارمغان میاورد .